Omdat Moeska en Shenzy alleen nog maar lagen te slapen en weinig speelden, besloten we dat dit kattenhuishouden wel een oppeppertje kon gebruiken. Dat werd de rood/witte kater Mazzel, geboren op 5 mei 2000 en door ons in augustus uit het asiel gehaald. Een heerlijke knuffelaar, dat wel, maar de twee thuiswonende dames hadden het er maar moeilijk mee, zo opeens een knappe heer in hun midden. Shenzy die niet zo strak in het pak zat als Mazzel, kon het niet vinden met de knapperik. Ze werd regelmatig door hem te grazen genomen. Wat had ik in het begin een spijt van deze kat zeg! Hij molesteerde Shenzy helemaal en het gebeurde regelmatig dat ik grote plukken Shenzy in huis vond. Net toen ik eraan dacht om hem ergens anders te laten opgroeien, veranderde de sfeer in huis. Shenzy zocht hem niet meer op en Mazzel hanteerde een gedoogbeleid. Dat ging een lange tijd goed behalve als er groene oogjes waren bij Mazzel, dan moest hij de tuin in om af te koelen. Het aparte was, dat als hij Shenzy toch te pakken had gehad, hij dan heel zielig ging zitten miauwen, net alsof hem iets aangedaan was.
Bij Moeska hoefde hij dit allemaal niet te proberen, die sloeg hem meteen de kamer door en maakte hem meteen duidelijk dat zij, en helemaal niemand anders dan zij, de baas hier in huis was. Dat was duidelijke taal die Mazzel goed begreep.
Voor ons is hij een superkat, heerlijk knuffelbaar en altijd om te kopen met wat yoghurt. Hij komt zelfs 's avonds niet naar binnen als hij geen yoghurt ziet. Hij kijkt eerst om het hoekje van de deur en ziet hij geen yoghurt dan glipt hij de tuin weer in.
Mazzel is op constante voet van oorlog met Piet. Zwarte Piet, welteverstaan, de buurkat, ook wel Pietje genaamd. Die heeft hier in huis zijn kittenstart gehad en is bij de buren terecht gekomen, maar Mazzel mag hem niet. Als hij maar doorheeft dat Piet in zijn tuin loopt, dan moet en zal hij eruit gaan om Piet eens even flink de waarheid te vertellen.
Mazzel is heel erg bang voor onweer, hij probeert dan onder je trui of onder de bak te kruipen. Ziet er niet uit hoor, onze stoere kater die dan opeens een klein katje lijkt.
Over klein katje gesproken, Mazzel is wat vroeger gecastreerd dan de bedoeling was, omdat de leeftijd niet goed was ingeschat op het asiel. Het schijnt dat hij zijn jongensstemmetje daar aan te danken heeft. Hij miauwt namelijk nog steeds als een kitten en het is een gek gezicht als je een grote kater ziet staan voor de deur met zo'n ieniemieniemiauwtje. Mieuw!
Mazzel en opvangkittens is geen goede combi; hij zal ze niks doen maar vindt er ook geen bal aan. Da's tenminste duidelijk.
Sinds 2010 heeft Mazzel nierfalen, de waardes blijven gelukkig goed door een speciaal dieet. Mazzel begint zich een beetje als een oude vent te gedragen, hij slaapt meer, wordt af en toe wat knorrig en hij loopt wat moeizamer, zeker als hij 's morgens op moet starten.
Maar gelukkig is het nog steeds een schootzitter die begint te kwijlen als je zijn oortjes masseert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten