maandag 23 september 2013

Een ouwetje van 2011

Jippieeee, vandaag is de grote dag. Ik heb het eindelijk voor elkaar gekregen dat het vrouwtjesmens naar mijn gemiauw heeft geluisterd. Enne... ik heb niet even gemieuwd, nee dat zou geen effect scoren, ik heb me vol overgave op deze taak gestort. Heel hard, en zo lang ik het maar vol kon houden miauwen, dat het een lieve lust is en als mijn vrouwtjesmens dan in mijn buurt komt ga ik haar allemaal kopjes geven, beetje slijmen, je weet wel hoe dat werkt. En ik kan je vertellen dat het werkt want IK MAG NAAR BUITEN!!!!!!! Niet zoals ik het mij had voorgesteld, lekker los, maar het beginnetje is er en dat is tenminste al wat. Je moet zoiets in stapjes opbouwen. Ik krijg een rood tuigje om en mag dan in de tuin rondlopen. 
Heerlijk, de wind die door mijn rode haartjes waait! En er is zoveel te zien en te doen in die voor mij nieuwe wereld die ze hier tuin noemen. Er komen zomaar vogeltjes bij mij op bezoek, die had ik ook al gezien vanuit het huis, en als ik ze dan even vrolijk wil gaan begroeten dan vliegen ze opeens weg. Jammer hoor! 
Er waaien blaadjes door de tuin en die kan ik lekker pakken en ik geniet van het heerlijke zachte gras onder mijn pootjes. Dat is pas genieten. Waarom hebben ze dat niet overal??? 
Maar mijn favoriet is toch wel de bamboestruik. Die ruikt zooo lekker. Ik ga er even op mijn achterpootjes voor staan om die eens goed te besnuffelen en vergeet ik alles om mij heen, mijn mond blijft open staan en het lijkt wel of ik bevroren ben, tenminste dat zegt mijn vrouwtjesmens. 
Het is natuurlijk ook belangrijk om alles goed in de smiezen te blijven houden. De grote katten uit het huis doen mij precies voor hoe ik de dingen aan moet pakken, van het klimmen op de schutting heb ik al een demonstratie van twee van hen gehad,het lijkt op traplopen en dat kan ik als de beste, op dezelfde demonstratie van de derde kan ik lang wachten want dat is kat model theemuts dus die gaat never nooit niet die schutting op. 
Af en toe komen er hele grote vogels aanvliegen en daar ben ik wel een beetje bang voor, oeps, ik hoor net dat dat vliegtuigen zijn. Die doen mij denken aan dat monster hier in huis dat ze ook wel stofzuiger noemen maar wie zegt mij dat je er alleen maar stof mee kunt opzuigen? In m’n bange bui wil ik door de open deur weer gauw het veilige huis in maar met mijn touwtje sleep ik de tuinstoelen mee die dan weer omvallen dus dat vind ik geen succes. Dat zou dus geen probleem zijn als ik lekker los had rondgelopen hihi. Kortom, er valt hier voor mij en mijn vrouwtjesmens nog veel te leren. 

Pippi 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten